|
Είναι πλέον ευρέως γνωστό ότι ο σακχαρώδης διαβήτης επηρεάζει άµεσα τη στοµατική µας υγεία, αλλά αυτό που ίσως δεν γνωρίζουµε είναι ότι η σχέση διαβήτη και περιοδοντικής νόσου είναι δυναµική και αµφίδροµη. Τα άτοµα µε σακχαρώδη διαβήτη έχουν µεγαλύτερο κίνδυνο περιοδοντικών παθήσεων και στα άτοµα µε ενεργή περιοδοντική νόσο η ρύθµιση του Σ∆ είναι δυσκολότερη.
Οι περιοδοντικές νόσοι είναι µολύνσεις των ούλων και του οστού που περιβάλλουν τα δόντια. Σε προχωρηµένα στάδια µπορούν να οδηγήσουν σε οδυνηρά προβλήµατα µάσησης, ακόµη και σε απώλεια δοντιών.
Σχέση διαβήτη και περιοδοντικής νόσου
Τα άτοµα µε ελλιπή ρύθµιση του σακχάρου εµφανίζουν συχνότερα και πιο βαριά µορφή περιοδοντίτιδας και καταλήγουν να χάνουν περισσότερα δόντια από τα άτοµα µε ελεγχόµενο διαβήτη. Στην πραγµατικότητα, τα άτοµα των οποίων το σάκχαρο είναι καλά ελεγχόµενο δεν έχουν πλέον καµία διαφορά από τα άτοµα χωρίς διαβήτη. Τα παιδιά µε ΙΕΣ∆ (ινσουλινο -εξαρτώµενο σακχαρώδη διαβήτη) έχουν, επίσης, µεγάλο κίνδυνο εµφάνισης ασθένειας των ούλων. Η σωστή ρύθµιση του σακχαρώδους διαβήτη παρέχει καλύτερη προστασία από την περιοδοντική νόσο.
Πάχυνση των τοιχωµάτων των αγγείων
Η πάχυνση των τοιχωµάτων των αιµοφόρων αγγείων είναι µια επιπλοκή του διαβήτη, που αυξάνει τον κίνδυνο εµφάνισης περιοδοντικής νόσου. Τα αιµοφόρα αγγεία παρέχουν οξυγόνο και θρέψη στους ιστούς, συµπεριλαµβανοµένου του στόµατος, και επίσης µεταφέρουν τα απορριπτόµενα προϊόντα των ιστών. Ο διαβήτης προκαλεί πάχυνση των τοιχωµάτων των αγγείων, έχοντας ως αποτέλεσµα τη µείωση της ροής του αίµατος και κατά συνέπεια και των θρεπτικών ουσιών και επιβραδυνοµένη αποµάκρυνση επιβλαβών αποβλήτων. Αυτό µπορεί να αποδυναµώσει την αντίσταση των ούλων και του οστού στη µόλυνση.
Βακτήρια
Πολλά είδη βακτηρίων (µικρόβια) ευδοκιµούν παρουσία σακχάρου. Όταν ο διαβήτης δεν ελέγχεται επαρκώς, τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στα υγρά του στόµατος µπορεί να βοηθήσουν τα µικρόβια να αναπτυχθούν και να οδηγήσει σε ασθένεια και φλεγµονή των ούλων.
Κάπνισµα
Μελέτες δείχνουν ότι το κάπνισµα αυξάνει επίσης τις πιθανότητες εµφάνισης ασθένειας του περιοδοντίου. Στην πραγµατικότητα, οι καπνιστές είναι πέντε φορές πιο πιθανό από τους µη καπνιστές να εµφανίσουν κάποια µορφή περιοδοντικής νόσου. Για τους καπνιστές µε διαβήτη, ο κίνδυνος είναι ακόµη µεγαλύτερος. Εάν είστε καπνιστής µε διαβήτη, ηλικίας 45 ετών και άνω, έχετε 20 φορές περισσότερες πιθανότητες από ένα άτοµο χωρίς αυτούς τους παράγοντες κινδύνου να εµφανίσετε σοβαρή περιοδοντική νόσο.
Πώς αναπτύσσεται η περιοδοντική νόσος;
Το πρώιµο στάδιο είναι η ουλίτιδα, που µπορεί στη συνέχεια να εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα.
- Ουλίτιδα. Το πληµµελές βούρτσισµα επιτρέπει τη δηµιουργία οδοντικής πλάκας, η οποία είναι µια κολλώδη µεµβράνη µικροβίων. Μερικά από αυτά τα µικρόβια προκαλούν φλεγµονή των ούλων. Τα ούλα µπορεί να γίνουν κόκκινα και διογκωµένα και να αιµορραγούν είτε κατά τη διάρκεια του βουρτσίσµατος είτε κατά τη χρήση του οδοντικού νήµατος. Αυτό ονοµάζεται ουλίτιδα και είναι το πρώτο στάδιο της περιοδοντικής νόσου.
Η ουλίτιδα µπορεί, συνήθως, να αντιστραφεί και να ελεγχθεί µε καθηµερινό βούρτσισµα, τη χρήση οδοντικού νήµατος και έκπλυση µε αντισηπτικό στοµατικό διάλυµα, καθώς και µε τακτικό καθαρισµό από τον οδοντίατρο. Εάν δεν αντιµετωπιστεί νωρίς, µπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρό τύπο ασθένειας των ούλων, που ονοµάζεται περιοδοντίτιδα.
- Περιοδοντίτιδα. Η περιοδοντίτιδα είναι λοίµωξη των ιστών που περιβάλλουν τα δόντια και περιλαµβάνει όχι µόνο τα ούλα, αλλά και το υποκείµενο οστό. Τα ούλα χαλαρώνουν γύρω από τα δόντια, σχηµατίζοντας «θυλάκους» λοίµωξης. Η λοίµωξη οδηγεί σε απώλεια του οστού που συγκρατεί το δόντι και κατά συνέπεια εµφάνιση κινητικότητας και συχνά σε απώλεια των δοντιών.
Συχνά δεν υπάρχουν προειδοποιητικά σηµάδια πρώιµης περιοδοντίτιδας. Ο πόνος, το απόστηµα και η χαλάρωση των δοντιών δεν εµφανίζονται µέχρι να προχωρήσει η ασθένεια. ∆εδοµένου ότι η περιοδοντίτιδα επηρεάζει περισσότερους ιστούς εκτός από τα ούλα, δεν µπορεί να ελεγχθεί µε έναν απλό καθαρισµό. Η περιοδοντίτιδα θα πρέπει να αντιµετωπίζεται είτε από περιοδοντολόγο (ειδικό για την ασθένεια των ούλων) είτε από γενικό οδοντίατρο που έχει ειδική εκπαίδευση στη θεραπεία ασθενειών του περιοδοντίου.
Πώς θεραπεύεται η περιοδοντική νόσος;
- Αφαίρεση πλάκας - Αποτρύγωση δοντιών. Στα πρώτα στάδια, ο οδοντίατρος ή ο περιοδοντολόγος θα πραγµατοποιήσει έναν βαθύ καθαρισµό για να αφαιρέσει τη σκληρυνθείσα πλάκα, δηλαδή την πέτρα, τον µολυσµένο ιστό κάτω από τα ούλα και θα εξοµαλύνει τις κατεστραµµένες επιφάνειες των δοντιών. Αυτό θα επιτρέψει στα ούλα να επανασυνδεθούν µε την επιφάνεια των δοντιών και να επανέλθει η συγκράτηση αυτών. Μπορεί, επίσης, να χρειαστεί και αντιβιοτική κάλυψη. Ένα καλό αποτέλεσµα επιτυγχάνεται µόνον εάν ο ασθενής συνεχίζει και βουρτσίζει τακτικά και µε επιµέλεια, ώστε να µη δηµιουργηθεί ξανά πλάκα.
- Περιοδοντική χειρουργική. Η χειρουργική επέµβαση είναι απαραίτητη όταν η περιοδοντίτιδα είναι σε πολύ προχωρηµένη µορφή και οι ιστοί που συγκρατούν ένα δόντι στη θέση τους έχουν καταστραφεί. Ο οδοντίατρος ή ο περιοδοντολόγος θα καθαρίσει τη µολυσµένη περιοχή κάτω από ούλα και θα αναδιαµορφώσει τους κατεστραµµένους ιστούς που στηρίζουν τα δόντια. Αυτές οι θεραπείες αυξάνουν τις πιθανότητες παραµονής του δοντιού στο στόµα.
- Εφαρµογή Laser. Οι προηγµένες τεχνικές στην περιοδοντική θεραπεία περιλαµβάνουν την εφαρµογή µε Laser στις προσβληθείσες περιοχές. Το Laser µπορεί να εφαρµοστεί µε ή χωρίς περιοδοντική χειρουργική επέµβαση και σε πολλές περιπτώσεις µπορεί να αντικαταστήσει την περιοδοντική χειρουργική, κάνοντας τη θεραπεία ευκολότερη και πιο άνετη για τον ασθενή. Η περιοδοντική θεραπεία µε χρήση Laser είναι µια πιο επιτυχηµένη, λιγότερο επίπονη και λιγότερο επιθετική τεχνική.
Κατερίνα Παπαϊωαννίδου
Χειρουργός Οδοντίατρος Οµίλου ΒΙΟΙΑΤΡΙΚΗ
|
